خیلی وقتها به این فکر میکردم که
چرا فلان کاری که میکردم نشد و نتیجه نداد ؟
چرا فلان کار رو نکردم ؟
چرا فلان کار رو نمیتونم انجام بدم ؟
چرا به فلانی حرفمو نزدم ؟
چرا به فلانی جواب بله/نه ندادم ؟
چرا فلان روز ....
چرا ...
و چرا

من نوشتن رو دوست به دلایلی
اول علاقه
بعد متوجه شدم نوشتن در مواقعی که فراموش کنم به دادم میرسه
نوشتن کمک میکنه هرچند پراکنده ولی افکارم رو جایی داشته باشم و یه روزی مراجعه کنم بهش
و الان کمک میکنه تا با شما ارتباط بگیرم
و همین الان چندین سررسید کنارم هست که پر از نوشته هست

مثل جغد شب بیدارم و اکثر نوشته هام توی این تایمه
چون هیچ چیزی نیست که حواسمو پرت کنه
یکی از شبها که داشتم دفترامو میخوندم دیدم پر بود از ایده هایی که قرار بود انجام بدم
ایده هایی که هر کدوم میتونه برام پولساز باشه
اخه من هر ایده ای هر زمانی که باشه مینویسم و بعد میارم تو دفترم

برام جالب بود که اینهمه ایده دارم و بعضی وقتا دستم خالیه
رفتم توی فکر که اخه چرا هیچکدومو عملی نکردم در صورتی که به پول نیاز دارم ؟

هر چی به ذهنم رسید رو نوشتم
دلایلی که فکر میکردم نذاشته بودن ایده ای رو عملی کنم

نداشتن سرمایه
ترس از موفق نشدن
در بعضی موارد خجالت
دست تنها بودن
افکار مردم
ووو

شروع کردم به اینکه هر کدوم رو چطور میتونم حل کنم
تقریبا همشون حل شدنی بود
ولی یه چیزی توی ریشه همشون بود که با حل شدن حتی اونها باز نمیتونستم عملی کنم

ترس

اگه موفق نشم چی؟
سرمایه ای که مثلا قرض گرفتم بره چی ؟
اقوام نمیگن تو که تولید کننده بودی این چه کاریه که داری میکنی؟
وووو

بله باز ترس بود که نمیذاشت جلو برم

شما هم اگه مثل من لیستی تهیه کنید میبینید ترس در همه اونا ریشه داره حتی کوچکترین چیز حتی یه بله یا نه گفتن به دوست

و این ترس جز پشیمونی چیزی نداره

حالا که دیدم مشکل اصلی چیه
پس میتونم بر ترسم غلبه کنم و استارت بزنم

من تجربه اعتیاد داشتم
و خودم به تنهایی و نه از روشی که توی کمپ و کلاسهای اعتیاد و قرص و ..
بلکه از طریق راهی که هیچ کسی نرفته ( تاجاییکه من میدونم ) رفتم و موفق شدم
و به چند دوست هم کمک کرده بودم اونها هم ترک کنند
پدر بزرگ من و در کل جدرجد ما طبیب بودند و روش درمانشون سنتی
حتی همین الان برای لکه های سفید رو دست و صورت که علم روز دنیا براش درمان دائمی پیدا نکرده
از قدیم تا الان در حال درمانش هستند
این روش ترک رو هم پدر بزرگم خدابیامرز وقتی بچه بودم میدیم روی بیمارایی که اعتیاد داشتند انجام میداد

به نظرم اومد که راه خوبی برای درامد زایی میتونه باشه
هم اینکه کاری هست که به دیگران کمک میکنه تا زندگی جدیدی رو اغاز کنن
پس خدا هم حتما کمک میکنه

فقط مونده ترس از حرف اقوام چون نذاشته بودم کسی بفهمه
ولی الان دیگه ترس معنی نداشت
اشتباه کردم و اصلاح کردم

مدتی قبل این ایده رو عملی کردم
بر ترسم غلبه کردم
نتیجه واقعا باور نکردنی بود

در همین رابطه هم روشم رو تبدیل کردم به کتاب تا هرکسی هرجای دنیا که باشه
بتونه دانلود کنه و رها بشه

به نظرتون عالی نیست
که غلبه بر یکی از ترسها تونسته اینقدر به من کمک کنه ؟

حالا ببینید اگه بر چندتا ترس غلبه کنیم چه اتفاقات خوبی خواهد افتاد

شاید دوستانی باشند که بگن :
ترس چیز خوبیه
مثل ترس از خدا
ترس از اعتیاد
ترس از انجام کارای بد

بله درسته
و چیزی که مهمه این وسط
چیزی نیست جز

تعادل

یعنی همونطور که ترس در هر چیزی ریشه داره
تعادل هم در هر چیزی باید ریشه داشته باشه
نمیدونم درباره تعادل چیزی نوشتم یا نه
ولی اگه ننوشته باشم حتما مینویسم

در ترس هم باید تعادل باشه
ترس زیاد فلج کننده
ترس کم هم باز فلج کننده س

ترس در حد معقول خوبه تا جایی که زیانی نداشته باشه

متشکرم از همراهی شما
نظرات و انتقاداتتون رو بیشتر از تشویقتون دوست دارم

ایام به کام
در پناه خلق

سام بابائی
زمستان